алге́тть — алгэ́т’т’сущ. мн. ч.
алге́дсь — алгэ́ц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
алге́ттне — алгэ́т’т’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
алге́дьса — алгэ́цъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
алге́дьста — алгэ́цтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
алге́дьс — алгэ́цсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
алге́дьшка — алгэ́чкасущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)