гайта́тт — гайт’а́ттсущ. мн. ч.
гайта́нць — гайт’а́нц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
гайта́ттне — гайт’а́ттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
гайта́нца — гайт’а́нцъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
гайта́нцта — гайт’а́нцтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
гайта́нц — гайт’а́нцсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
гайта́ншка — гайт’а́н’чкасущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)