каймоне́тть — каймън’э́т’т’сущ. мн. ч.
каймоне́дсь — каймън’э́ц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
каймоне́ттне — каймън’э́т’т’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
каймоне́дьса — каймън’э́цъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
каймоне́дьста — каймън’э́цтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
каймоне́дьс — каймън’э́цсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
каймоне́дьшка — каймън’э́чкасущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)