карупа́нкт — каруба́нкктсущ. мн. ч.
карупа́нгсь — каруба́нккс’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
карупа́нкне — каруба́нккн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
карупа́нгса — каруба́нкксъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
карупа́нкста — каруба́нккстъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
карупа́нгс — каруба́нккссущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
карупа́нгошка — каруба́нггъшкасущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)