кенерьхть — кэн’ъР’т’сущ. мн. ч.
кенерсь — кэн’ър’с’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
кенерьхне — кэн’ъР’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
кенерьса — кэн’ър’съсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
кенерьста — кэн’ър’стъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
кенерьс — кэн’ър’ссущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
кенерьшка — кэн’ър’шкасущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)