кефта - кэфтъ кефтт — кэфтт
сущ. мн. ч.
кефтсь — кэфц’
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
кефттне — кэфттн’ъ
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
кефтса — кэфцъ
сущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
кефтста — кэфцтъ
сущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
кефтс — кэфц
сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
кефтошка — кэфтъшка
сущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)
© НИИ гуманитарных наук при Правительстве Республики Мордовия © МРОО «Культурно-языковое многообразие территории»