кулуфт — кулуфтсущ. мн. ч.
кулусь — кулус’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
кулуфне — кулуфн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
кулуcа — кулусъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
кулуста — кулустъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
кулус — кулуссущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)