кулуку́тт — кулуку́ттсущ. мн. ч.
кулуку́дсь — кулуку́ц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
кулуку́ттне — кулуку́ттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
кулуку́дcа — кулуку́цъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
кулуку́дста — кулуку́цтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
кулуку́дс — кулуку́цсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
кулукудшка́ — кулукучка́сущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)