кушма́тть — кушма́т’т’сущ. мн. ч.
кушма́нць — кушма́н’ц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
кушма́ттне — кушма́т’т’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
кушма́ньца — кушма́н’цъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
кушма́ньцта — кушма́н’цтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
кушма́ньц — кушма́н’цсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
кушма́ньшка — кушма́н’чкасущ. осн. скл., сравнит. п. (компаратив)