марлю - марл’у марлюфт — марл’уфт
сущ. мн. ч.
марлюсь — марл’ус’
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
марлюфне — марл’уфн’ъ
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
марлюса — марл’усъ
сущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
марлюста — марл’устъ
сущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
марлюс — марл’ус
сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
© НИИ гуманитарных наук при Правительстве Республики Мордовия © МРОО «Культурно-языковое многообразие территории»