мешку́тт — мэшку́ттсущ. мн. ч.
мешку́дсь — мэшку́ц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
мешку́ттне — мэшку́ттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
мешку́дса — мэшку́цъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
мешку́дста — мэшку́цтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
мешку́дс — мэшку́цсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)