мяштепа́карьхть — мäшт’ъпа́каР’т’сущ. мн. ч.
мяштепа́карсь — мäшт’ъпа́кар’с’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
мяштепа́карьхне — мäшт’ъпа́каР’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
мяштепа́карьса — мäшт’ъпа́кар’съсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
мяштепа́карьста — мäшт’ъпа́кар’стъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
мяштепа́карьс — мäшт’ъпа́кар’ссущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)