нарвайхть — нарваЙт’сущ. мн. ч.
нарвайсь — нарвайс’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
нарвайхне — нарваЙн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
нарвайса — нарвайсъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
нарвайста — нарвайстъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
нарвайс — нарвайс сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)