нурда - нурдъ нуртт — нуртт
сущ. мн. ч.
нурдсь — нурц’
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
нурттне — нурттн’ъ
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
нурдса — нурцъ
сущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
нурдста — нурцтъ
сущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
нурдс — нурц
сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
© НИИ гуманитарных наук при Правительстве Республики Мордовия © МРОО «Культурно-языковое многообразие территории»