нуфтол - нуфтъл нуфтолхт — нуфтъЛт
сущ. мн. ч.
нуфтолсь — нуфтълс’
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
нуфтолхне — нуфтъЛн’ъ
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
нуфтолcа — нуфтълсъ
сущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
нуфтолста — нуфтълстъ
сущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
нуфтолс — нуфтълс
сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
© НИИ гуманитарных наук при Правительстве Республики Мордовия © МРОО «Культурно-языковое многообразие территории»