панга - панггъ панкт — панккт
сущ. мн. ч.
пангсь — панккс’
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
панкне — панккн’ъ
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
пангса — панкксъ
сущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
панкста — панккстъ
сущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
пангс — панккс
сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
© НИИ гуманитарных наук при Правительстве Республики Мордовия © МРОО «Культурно-языковое многообразие территории»