паршихть — паршыЙт’сущ. мн. ч.
паршись — паршыс’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
паршихне — паршыЙн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
паршиса — паршысъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
паршиста — паршыстъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
паршис — паршыссущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)