покотт — покъттсущ. мн. ч.
поконць — покънц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
покоттне — покъттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
поконца — покънцъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
поконцта — покънцтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
поконц — покънцсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)