сура́лхт — сура́Лтсущ. мн. ч.
сура́лсь — сура́лс’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
сура́лхне — сура́Лн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
сура́лса — сура́лсъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
сура́лста — сура́лстъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
сура́лс — сура́лс сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)