тарвазго́фт — тарвазго́фтсущ. мн. ч.
тарвазго́всь — тарвазго́вс’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
тарвазго́фне — тарвазго́фн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
тарвазго́вса — тарвазго́всъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
тарвазго́вста — тарвазго́встъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
тарвазго́вс — тарвазго́вс сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)