тишет — т’ишътсущ. мн. ч.
тишесь — т’ишъс’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
тишетне — т’ишът’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
тишеса — т’ишъсъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
тишеста — т’ишъстъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
тишес — т’ишъс сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)