тулома́нтт — тулъма́нттсущ. мн. ч.
тулома́ндсь — тулъма́нц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
тулома́нттне — тулъма́нттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
тулома́ндcа — тулъма́нцъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
тулома́ндста — тулъма́нцтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
туломандс — тулъма́нц сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)