тяштена́лхт — т’äшт’ъна́Лтсущ. мн. ч.
тяштена́лсь — т’äшт’ъна́лс’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
тяштена́лхне — т’äшт’ъна́Лн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
тяштена́лcа — т’äшт’ъна́лсъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
тяштена́лста — т’äшт’ъна́лстъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
тяштена́лс — т’äшт’ъна́лс сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)