уря́тт — ур’а́ттсущ. мн. ч.
уря́дсь — ур’а́ц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
уря́ттне — ур’а́ттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
уря́дса — ур’а́цъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
уря́дста — ур’а́цтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
уря́дс — ур’а́ц сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)