фона́рьхть — фана́Р’т’сущ. мн. ч.
фона́рсь — фана́р’с’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
фона́рьхне — фана́Р’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
фона́рьса — фана́р’съсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
фона́рьста — фана́р’стъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
фона́рьс — фана́р’с сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)