хулига́н - хул’ига́н хулига́тт — хул’ига́тт
сущ. мн. ч.
хулига́нць — хул’ига́нц’
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
хулига́ттне — хул’ига́ттн’ъ
сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
хулига́нца — хул’ига́нцъ
сущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
хулига́нцта — хул’ига́нцтъ
сущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
хулига́нц — хул’ига́нц
сущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)
© НИИ гуманитарных наук при Правительстве Республики Мордовия © МРОО «Культурно-языковое многообразие территории»