хулига́тт — хул’ига́ттсущ. мн. ч.
хулига́нць — хул’ига́нц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
хулига́ттне — хул’ига́ттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
хулига́нца — хул’ига́нцъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
хулига́нцта — хул’ига́нцтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
хулига́нц — хул’ига́нцсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)