цюла́тт — ц’ула́ттсущ. мн. ч.
цюла́нць — ц’ула́нц’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
цюла́ттне — ц’ула́ттн’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
цюла́нца — ц’ула́нцъсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
цюла́нцта — ц’ула́нцтъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
цюла́нц — ц’ула́нцсущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)