щёкапа́карьхть — шчокапа́каР’т’сущ. мн. ч.
щёкапа́карсь — шчокапа́кар’с’сущ. указ. скл., им. п. (номинатив), ед. ч.
щёкапа́карьхне — шчокапа́каР’н’ъсущ. указ. скл., им. п. (номинатив), мн. ч.
щёкапа́карьса — шчокапа́кар’съсущ. осн. скл., местн. п. (инессив)
щёкапа́карьcта — шчокапа́кар’стъсущ. осн. скл., исх. п. (элатив)
щёкапа́карьс — шчокапа́кар’ссущ. осн. скл., н.-внос. п. (латив-иллатив)