сульть - сул’т’ сультть — сул’т’
сущ. мн. ч.
сультьсэ — сул’цэ
сущ. местн. п. (инессив)
сультьстэ — сул’цтэ
сущ. исх. п. (элатив)
сультс — сул’ц
сущ. внос. п. (иллатив)
© НИИ гуманитарных наук при Правительстве Республики Мордовия © МРОО «Культурно-языковое многообразие территории»